Aussieland

Na een uurtje of negen vliegen land ik vroeg in de ochtend in Sydney, Australia en voor het eerst sinds lange tijd heb ik het koud. Heerlijk... De hoge temperatuur en vochtigheid van Azië was ik ook wel een beetje beu moet ik zeggen. Tijdens de busrit met de Free Shuttle bus naar het Hostel in Kings Cross realiseer ik me dat het georganiseerd chaotische verkeer van Azië plaats heeft gemaakt voor georganiseerde structuur tot achter de komma. En tevens de mentaliteit is anders merkte ik toen een Indiër vroegtijdig opstond in de bus om uit te stappen terwijl de bus nog zo'n drie km/h reed vlak voor de bushalte. De chauffeur ging vervolgens op vriendelijke Australische toon volledig uit z'n stekker tegen de Indiër omdat het natuurlijk vreselijk onveilig was wat hij deed. De ietwat verbaasd lachende Indiër leek echter niet onder de indruk hetgeen waarschijnlijk te maken heeft met het feit dat ze in India boven op de bus zitten of er simpelweg aan gaan hangen als het moet. De eerste dag besloot ik maar gelijk om naar het alom bekende Opera House te gaan waarbij ik tijdens deze wandeling door de Botanische tuinen mijn best moest doen om het overweldigende aantal hardlopers te ontwijken. Sportief volkje hier. Eenmaal daar aanbeland was het prachtig om dat imposante gebouw dat ik al zo vaak op tv en in brochures had gezien eindelijk eens live te bezoeken. Ook maar even een kijkje binnenin nemen bedacht ik me, nu we d'r toch zijn. Lucky me want eenmaal binnen kwam ik erachter dat er een opera speelde waarvan de toegang gratis was, hoppa! Indrukwekkend schouwspel en datzelfde gold voor het interieur. Later die middag maakte ik kennis met een paar kamergenoten uit Engeland die van plan waren om die avond naar de rugby wedstrijd Australia - New Zealand te gaan in het ANZ stadion waarbij ik besloot hen te vergezellen. Het gigantische stadion dat 84 duizend mensen kan herbergen zat met een luttele 77 duizend mensen lekker vol. We wilden niet al te veel geld uitgeven voor een kaartje dus toen we onze plaatsen zo'n beetje op de bovenste rij hadden gevonden begrepen we ineens waarom sommige mensen met een verrekijker rondliepen. Hoe dan ook fantastisch om live te ervaren zo'n wedstrijd! Geen ruimte voor schwalbe of mietjes hier op het veld en tevens is het opmerkelijk om te zien dat alle fans gemixt en in volledige harmonie op de tribune zitten. Naast de temperatuur schok die ik beleefde bij aankomst werd ik eveneens overweldigd door een prijzen schok toen ik mijn eerste biertje bestelde in de kroeg. Natuurlijk realiseerde ik me dat het vriendelijke Aziatische prijzenniveau geen stand zouden houden hier in Australië en toch schrok ik even toen ik de barman hoorde antwoorden "That will be eight dollars mate". Nee beste barman, met deze prijzen denk ik niet dat wij maten gaan worden bedacht ik me. De hoeveelheid biertjes zou wat afnemen de komende tijd en tevens hadden de emmertjes drank inmiddels plaats gemaakt voor een potje thee. Geen wonder dat zo'n beetje alle hostel bewoners voor het stappen gingen indrinken op de gezellige binnenplaats van het hostel. Veel interessante mensen ontmoet weer waarbij me opviel dat het aantal Duitsers, Fransen en Engelsen de boventoon voerden. De meesten mensen die ik hier ontmoette waren van plan om een jaar te blijven om te werken en een beetje te reizen. En tevens begreep ik opeens waarom er zoveel mensen willen werken hier met die hoge prijzen. Tijdens mijn verdere verblijf in Sydney bracht ik nog een bezoek aan Manly beach en maakte ik een wandeltochtje over de Harbour Bridge bij zonsondergang. Enkele Australiërs die ik onderweg ontmoette adviseerde mij om een wandeling te maken over de grote boog van de brug om een spectaculair uitzicht over de stad te krijgen. Klonk goed, echter stonden de kosten met 200 dollar niet geheel in verhouding tot de beleving die ik me erbij kon voorstellen. Hoe dan ook, gave stad Sydney.

Aanvankelijk was mijn plan om vanuit Sydney de kustlijn richting het Noorden te volgen tot aan Cairns echter waren er tijdens mijn reis al diverse mensen geweest die mij adviseerde om naar Melbourne te gaan waardoor ik besloot om ook daar even een kijkje te nemen. Voor het weer hoefde ik het niet te doen want door het winterse weer met flinke wind en regen waande ik mij zowaar even in Nederland. De supervriendelijkheid van de mensen, gave en levendige stad met veel goede live muziek en prettige sfeer maakten het bezoek echter meer dan waard. Bij aankomst in het hostel op een donderdagmiddag werd me direct gevraagd of ik meedeed met een door het hostel georganiseerde kroegentocht diezelfde avond. Euh, nou vooruit dan. Leuke manier om snel kennis te maken met andere reizigers evenals het uitgaansgebied en gaandeweg werd het steeds gezelliger. Na diverse kroegen te hebben bezocht bleef er een select leuk gezelschap over waarmee we nog even door gingen in de Cherry bar in het centrum van de stad. Leuke tent die deze avond een mix van Fifties en Soul draaide. Ik zeg het podium op met z'n allen en dansen met die bak! Uiteindelijk was het rond een uur of half drie voor de meeste hoogtijd om naar huis te gaan omdat de er volgende ochtend een baan op hen zat te wachten. Maar niet voor deze jongen en bovendien hadden mijn beentjes nog wel trek in een dansje dus bleef ik nog even. En niet veel later stond er opeens een aangeschoten knappe Aussie voor m'n neus te dansen die mij kennelijk wel zag zitten. Ze liet er geen gras over groeien en vertelde me dat ik bij haar zou blijven slapen die nacht vlak nadat ze een poging deed me te zoenen. Ze had die woorden echter nog niet uitgesproken of ze struilkelde over haar eigen benen om vervolgens op spectaculaire wijze van het podium af te donderen. Heb ik dat... Einde oefening, tijd om te gaan slapen. De volgende dag had ik afgesproken met enkele reizigers die ik in Vietnam en Sydney had ontmoet die woonachtig waren in Melbourne. We besloten om een hapje te gaan eten bij Shanghai Dumplings in Chinatown, een restaurant waarbij je je eigen drank kunt meenemen. Aanvankelijk snapte ik de filosofie erachter niet maar het bleek dat de restauranthouder op deze manier geen drankvergunning nodig heeft hetgeen een prijzige aangelegenheid blijkt te zijn. Grappig om met een tree Heineken (met 48 dollar het goedkoopste bier hier) een restaurant binnen te lopen om er vervolgens te gaan eten. Het gezellig avondje stappen dat daarop volgde leidden ons uiteindelijk naar een illegaal dance feest in een oude verlaten fabriekshal waar zo'n tweeduizend mensen stonden te dansen totdat politie er op een vredige manier een einde aan maakte. Prachtig avondje! Naast het gefeest hier besloot ik om op de laatste dag een dagtripje te boeken naar de Great Ocean Rd. Mooi om de twaalf Apostelen, de koala's, het regenwoud en het uitzicht over zee te zien. Tijd om weer terug te vliegen naar Sydney om daar vervolgens verder te reizen met de bus naar het Noorden. Terug in Sydney zag ik weer wat oude bekenden waarmee we savonds een biertje gingen drinken in de kroeg waarbij de vrolijkheid even radicaal verdween. Bizarre gewaarwording toen iemand van onze groep ons al telefonerend verliet om even later lijkbleek terug te komen. Z'n vader belde met de boodschap dat zijn jongere broertje van negentien samen met z'n beste maat in een taxi zaten toen ze werden aangereden door een dronken automobilist. Wat zeg je nu in hemelsnaam tegen iemand die zojuist z'n broertje en beste maat verloren heeft..? Heftige en intense momenten volgde in een verwoede poging hem te troosten en tevens het besef dat het allemaal zo afgelopen kan zijn. Lieve mensen, geniet en koester ieder moment dat je samen beleeft met je vrienden en familie...

De volgende dag nam ik de nachtbus met als bestemming Byron Bay, een plaatsje aan de kust waar doorgaans veel gesurft wordt. Hoewel de wegen evenals de rijstijl van de chauffeur van de bus stukke beter waren dan ik gewend was in Vietnam was het geen al te beste nachtrust. Even tukken nog dus voordat ik naar de hostel bar ging waar ik vrijwel direct kennis maak met een groepje locals met een enorm hoog "Hang Loose" gehalte. Uitermate vermakelijk gezelschap die prototype Surf dudes en dudettes die me mee op sleeptouw namen in het nachtleven met als aftrap een wet T-shirt contest in de Cheeky Monkey dat in no time veranderde in een no T-shirt contest. Bah, wat ordinair... Na een hilarische avond was het de volgende dag eerst even revalideren voordat een van meiden van gisteren die bij een reisbureau werkte me van een paar goede deals kon voorzien met betrekking tot mijn busticket door New Zealand. Erg handig. Savonds besloten we om na een met plaats vervangende schaamte overgoten karaoke sessie in het hostel zelf op pad te gaan met gitaar met als doel genoeg geld verdienen voor een pizza. Priceless toen dat lukte binnen een half uur, de lekkerste pizza ooit... Verder had ik voordat ik naar Surfers Paradise zou vertrekken nog een half dagje surfles op het programma staan in Byron Bay. Inmiddels had ik al enkele stoere surf verhalen gehoord en wat surf filmmateriaal gezien dus mocht dat geen probleem zijn. En na een korte warming-up op het strand, wat theorie en enkele serieuze pogingen stond ik warempel recht overeind op m'n board. Hang Loose...

Ruim twee weken gepasseerd in Australië en een kleine vier te gaan, lovin it! De mensen hier zijn supervriendelijk, openhartig en heel makkelijk om mee te praten en daarnaast is het een prachtig land. Geen wonder dat hier zoveel toeristen op af komen hetgeen ze dan ook zoveel mogelijk proberen uit te buiten. Prijzen gaan over de kop en als ze ergens geld voor kunnen vragen dan doen ze dat. Waar bijvoorbeeld in Rusland, Mongolië, China, Vietnam, Cambodja en Thailand werkelijk overal gratis Wifi verkrijgbaar is wordt er hier in de hostels zonder blikken of blozen vijf dollar per uur voor gevraagd. En een fotootje van jezelf op een surfboard kost ook gewoon twintig dollar. Na een beetje zoekwerk vind je echter vaak al snel een barretje met Free Wifi en ach wat die foto betreft, dan drinken we toch gewoon een biertje of twee en half minder :-)

Iedereen bedankt weer voor de reacties, altijd heel erg leuk om te lezen!

Tot snel!
Cheers Jasp

ps ter info, aangezien waarbenjij.nu enkele problemen ondervindt met de invoering van hun nieuwe opmaak van de website is er de laatste keer geen melding gekomen van mijn vorige bericht. Hoop dat dat snel verholpen wordt.