Yesterday is history, Today is a gift, Tomorrow is
Blijf op de hoogte en volg Jasper
20 December 2012 | Chili, Santiago de Chile
Bariloche bleek een gezellig skidorpje te zijn met vele winkeltjes, chocolaterieën en restaurantjes gelegen aan een groot meer. In feite heb ik hier niet veel meer gedaan dan een beetje relaxen, wijn drinken en m'n verdere reis voor de komende tijd wat vormgeven. Aanvankelijk was ik van plan om eerst naar het Zuiden van Argentinië te reizen om vervolgens een rechtstreekse vlucht naar Buenos Aires te boeken. Echter in mijn dorm maak ik kennis met twee relaxte gasten uit Zwitserland waarmee ik in gesprek raak. Ze vertelden over hun plannen om medio december naar het dance festival Mysteryland te gaan in Santiago de Chili waarbij ik direct een link legde met het gelijknamige festival in Nederland. En uiteindelijk bleek het daar ook om te gaan. Vorig jaar zijn ze begonnen om dit festival eveneens in Santiago te houden en dit zou het tweede jaar worden. Hmmz... dat klonk als muziek in de oren en het toeval wilde dat ze nog een kaartje over hadden omdat een vriend van hen het niet ging redden. Voordat ik naar Buenos Aires zou gaan dus een kleine tussenstop in Santiago ingepland om die Chilenen even een partijtje danspasjes van Nederlandse bodem bij te brengen. Bam! Een dag later neem ik afscheid van het gezellige Bariloche en m'n nieuwe Zwitserse vrienden om met het vliegtuig verder af te zakken naar het Zuiden. Wanneer ik mijn volgende bestemming El Calafate namelijk per bus zou willen bereiken zou dit een slordige dertig uur in beslag nemen en daar had deze jongen geen zin in. En al helemaal niet omdat de plaatselijke luchtvaartmaatschappij Lade Airways me daar goekoper heen kon brengen dan de bus. Makkelijk zat dus. De vraag was alleen wat voor maatschappij is dat dan want wanneer ik vertelde tegen enkele Argentijnen dat ik met Lade ging vliegen begonnen ze spontaan te lachen en bovendien vlogen ze maar een keer per week. Hadden ze dan maar een vliegtuig? Goed, op het vliegveld aangekomen leek het allemaal wel mee te vallen en stapte ik met diverse andere geldbesparende backpackers in een heuse Fokker 28. Het eerste met straal motoren uitgevoerde model dat Fokker in 1962 uitbracht werd afgeladen met het maximale aantal personen van vijfenzestig en daar gingen we dan. De onderlinge op hoop van zegen blikken met een knipoog spraken boekdelen maar desondanks was het een prima vluchtje en landden we zo'n anderhalf uur later op plaats van bestemming. Veel beter dus dan dertig uur in een bus. Heel veel beter zelfs want later hoorde ik dat er wegens een staking geen bussen reden op de dag van mijn vertrek.
In El Calafate bracht ik allereerst een bezoekje aan de veelbelovende gletsjer Perito Moreno. En wat een prachtig immens gevaarte was dat inderdaad zeg. De mogelijkheid om de gletsjer te bewandelen liet ik even aan me voorbij gaan omdat ik nog niet zo lang geleden een soortgelijk tripje had gedaan op de Franz Josef gletsjer in New Zealand. Een boottochtje in combinatie met diverse viewpoints waren echter al ruim voldoende om een prachtige indruk te krijgen van dit bewonderenswaardige stukje natuur. De dag erop stond een bezoekje aan Torres del Paine op de planning en vanwege de lichte tijdsdruk besluit ik om er niet meer dan een dagtripje van te maken. Een vrij lang dagtripje wel te verstaan want sochtends werd ik opgehaald rond half zes waarna we een luttele vier uur rijden verder aanbelanden in dit zeer indrukwekkende Chileense natuurpark. Bij het betalen van de entree wordt mij overigens duidelijk dat de relatie tussen de Chilenen en de Argentijnen niet al te best is. Wanneer je bijvoorbeeld met euros betaalt bedraagt de entree dertig euro, betaal je met Argentijns geld dan kost het driehonderzestig pesos, hetgeen neerkomt op het dubbele bedrag... Euros had ik niet meer, pinautomaten om Chileense pesos te pinnen waren er niet dus was het de volle mep. In het park zelf bezoeken we diverse prachige plaatsen en wandelen we wat rond totdat het weer tijd is om terug te keren naar El Calafate. Tijdens deze terugreis betrap ik mezelf erop dat ik het wel redelijk gehad heb met de landschappen, meren en bergen. Hoe prachtig mooi het ook is geweest overal, het is wel genoeg geweest nu. Nog even naar Ushuaia en dan is het klaar met de scenery shit zo besluit ik. Dezelfde dag arriveer ik rond elf uur savonds weer in het hostel waar ik die ochtend had uitgecheckt. Die nacht zou ik namelijk om drie uur de bus pakken richting Ushuaia en om een overnachting te boeken voor een paar uurtjes leek me een beetje overbodig. Even doorbikkelen dus, waarschijnlijk zou ik nog wel wat kunnen slapen in de bus zo bedacht ik me. Euh, nee.... niet echt dus. Na een uurtje of vier rijden was er een overstap naar een andere bus, die een uurtje of twee en een half vertraagd was, waarna we door gingen richting de Chileense grens. Even stoppen voor een stempel Argentinië uit, even met de ferry oversteken, weer een minuutje of tien rijden, weer even stoppen voor een stempel Chili in. Vervolgens een uurtje of acht over een genadeloze onverharde hobbel de bobbel weg, weer even stoppen voor een stempel Chili uit, minuutje of tien rijden en weer even stoppen voor een stempel Argentinië in. En tot slot nog even een laatste bus overstap voor het laatste stukje naar Ushuaia. En dit alles zorgde ervoor dat het twintig uur durende busritje gevoelsmatig drie en een halve dag duurde. De tering, wat een barre tocht zeg... Maargoed, dan ben je wel in het meest Zuidelijke puntje van de wereld aanbeland voordat je Antarctica bereikt. Of toch niet...? Nee, zeer zeker niet als je het mij vraagt want als je dan eindelijk bij het zogeheten "Fin del Mundo" bent aanbeland zou je een oneindig en woest uitzicht over de Zuidelijke Oceaan verwachten, nietwaar? Niet dus, want als je vanuit Ushuaia naar het Zuiden kijkt dan zie je eerst de Beagle channel en vervolgens een grote bergpartij dat deel uitmaakt van het nog Zuidelijker gelegen Chili. De Argentijnen vinden het Chileense dorpje aan de overkant echter niet noemenswaardig en hebben derhalve de naam Fin del Mundo geclaimd voor Ushuaia. Ondanks dat blijft het erg indrukwekkend hier en in Ushuaia zelf kom ik enkele gezellige Nederlanders tegen waarmee ik komende dagen zou optrekken. Een boottochtje over de Beagle channel, een wandeling naar een nabijgelegen gletsjer en een museumbezoek verder bevinden we ons alweer in de kroeg om op de laatste avond even af te pilsen. Gezellig geweest...
Om in Santiago te komen boekte ik een vlucht via Buenos Aires omdat dat de goedkoopste manier bleek te zijn. Planning technisch niet de meest comfortabele manier echter want smiddags landde ik om vijf uur in Buenos Aires terwijl de eerstvolgende vlucht naar Santiago om half acht de volgende ochtend zou vertrekken. Wederom had ik weinig zin om voor een zeer kort nachtje een overnachting te boeken dus besloot ik om een nachtje door te bikkelen op het vliegveld. Ben ik in ieder geval op tijd voor m'n vlucht naar Santiago... Bij aankomst in Buenos werd de grijze lucht en de kou van het Zuiden probleemloos ingeruild voor een luttele 30grC schijnend zonnetje en een na een belabberde nacht op het vliegveld zette ik koers richting Santiago. Daar eenmaal aanbeland maak ik tijdens mijn zoektocht naar de Starbucks in het centrum van de stad aangenaam kennis met de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Chileen. Starbucks was namelijk de plek waar ik had afgesproken met de Zwitsers en bovendien maar enkele blokken verwijderd van de metro stop Santa Lucia. Welke richting op was me even onduidelijk dus bij het uitstappen van de metro vraag ik aan een voorbijganger of hij weet waar de Starbucks is waarop het antwoord "nee" luidt. Hij lijkt hier nog nooit van gehoord te hebben en dringt erop aan dat ik het in zijn mobiel intoets zodat hij het kan opzoeken op internet. Z'n verbinding blijkt echter vrij traag dus vraagt hij een andere willekeurige voorbijganger of hij toevallig weet waar de Starbucks is. Ook deze beste man weet het niet maar hij doet gelijk een poging om een vriend van hem te bellen die het waarschijnlijk wel weet. In gesprek... Optie "vraag het publiek" en optie "bel een vriend" reeds verspeeld dus dan maar op de gok. Ik bedank beiden vriendelijk voor hun genomen moeite en begin een richting op te lopen. En net als ik zo'n twee en een halve blok verder ben en me bedenk dat het waarschijnlijk toch de andere kant op is komt de bel optie Chileen van zojuist me voorbij gerend en spreekt hij me aan. Hij had z'n vriend alsnog te pakken gekregen en de Starbucks bleek inderdaad de andere kant op te zijn, waarna hij dus de moeite nam om me twee en een halve blok de verkeerde richting op achterna te rennen om me dat te vertellen. Een warm welkom hier in Chili dus. Enkele blokken verder in de juiste richting vind ik uiteindelijk de Starbucks en herenig ik mezelf na een lange tocht vanuit Ushuaia met de mannen. Mooi moment! Na een korte bijbuurt sessie en een bakkie lopen we richting het huis van Francisca, het couch-surf adres waar de Zwitsers verbleven en waar ze eveneens voor mij een slaapplekkie hadden geregeld. Het zou voor mij de eerste keer couch-surfen worden dus was ik benieuwd hoe dat zou bevallen. Dezelfde dag doen we nog wat inkopen om zo achterlijk mogelijk voor de dag te komen op het festival en gaan we op tijd naar bed. De volgende dag was het dan zover, op naar Mysteryland. Fran had na het horen van onze verhalen besloten om ook te gaan met wat vrienden en hen zouden we later ontmoeten omdat zij nog moesten werken die dag. Na een metro, trein en busritje belandden we met z'n drieën rond een uurtje of tien in de ochtend aan bij het festival terrein waar bij het grote logo en motto ons alle drie een brede glimlach bezorgen. Mysteryland; Yesterday is history, today is a gift, tomorrow is a mystery... We zetten onze tent op, hijsen onszelf in onze stijlvolle outfits en beginnen aan de naar binnen gesmokkelde rum. Gas erop en voordat we het weten staan we vooraan bij de diverse DJ podia een partijtje te dansen waar de gemiddelde Zuid Amerikaan u tegen zegt. De outfits trekken de aandacht en blijken zeer succesvol waardoor zo'n beetje iedereen ons binnen no-time glimlachend herkent. Priceless... Heerlijke sfeer hier op dit goed georganiseerde en prachtig gelegen festivalterrein. De goede sfeer zal mede te maken hebben met het feit dat er maar een of twee van dit soort festivals per jaar zijn hier. De mensen hebben er zin in dus. De volgende dag beginnen we smiddags op het camping terrein met een potje rum-bowlen met de plastic bowling set die we hadden meegenomen waarbij we zoveel mogelijk voorbijganger proberen te betrekken. Mis je de kegels, dan moet je een shot rum naar binnen werken hetgeen uitmondde in een hilarisch middagje en niet veel later trekken we er weer op uit met z'n drieën richting het DJ terrein. Na iedere nacht worden we de volgende ochtend iedere keer weer aangenaam verrast door het hilarische foto- en filmmateriaal dat we kennelijk hadden opgenomen. Zondag is het nog even chillen tijdens de afterparty waarna het alweer tijd was om te gaan. Mysterland Chili, wat een geniaal weekend en wat een prachtige onverwachte wijziging in de planning zeg...
Savonds nam Fran ons mee naar een bbq bij wat vrienden waarbij zowel haar vrienden als wij zelf aangenaam verrast werden. De club vrienden van haar waren namelijk ook naar het festival geweest en bleken zich kostelijk vermaakt te hebben tijdens de bowling sessie op de zaterdag. Gezellig even nagepraat en gelachen dus onder het genot van een dikke steak en een fatsoenlijk Chileens wijntje. Maandag bracht ik nog even een bezoekje aan het nabijgelegen pittoreske Val Paraiso waarna ik dinsdag afscheid nam van iedereen en weer op het vliegtuig stapte richting Buenos Aires. Eens kijken wat daar te beleven valt...
Inmiddels staat de Kerst alweer voor de deur en wat is het weer snel gegaan allemaal. Zo nu en dan word ik er door de versieringen weer even aan herinnerd, maar met een luttele vijfentwintig graden op de achtergrond ben je er op een of andere manier niet zo mee bezig. Hoe dan ook, iedereen alvast hele fijne Kerstdagen en een knallende jaarwisseling toegewenst!! Tot snel maar weer, het aftellen is begonnen...
Iedereen heel erg bedankt weer voor alle geweldige reacties!! :-)
Dikke groet!
Ciao Jazz
In El Calafate bracht ik allereerst een bezoekje aan de veelbelovende gletsjer Perito Moreno. En wat een prachtig immens gevaarte was dat inderdaad zeg. De mogelijkheid om de gletsjer te bewandelen liet ik even aan me voorbij gaan omdat ik nog niet zo lang geleden een soortgelijk tripje had gedaan op de Franz Josef gletsjer in New Zealand. Een boottochtje in combinatie met diverse viewpoints waren echter al ruim voldoende om een prachtige indruk te krijgen van dit bewonderenswaardige stukje natuur. De dag erop stond een bezoekje aan Torres del Paine op de planning en vanwege de lichte tijdsdruk besluit ik om er niet meer dan een dagtripje van te maken. Een vrij lang dagtripje wel te verstaan want sochtends werd ik opgehaald rond half zes waarna we een luttele vier uur rijden verder aanbelanden in dit zeer indrukwekkende Chileense natuurpark. Bij het betalen van de entree wordt mij overigens duidelijk dat de relatie tussen de Chilenen en de Argentijnen niet al te best is. Wanneer je bijvoorbeeld met euros betaalt bedraagt de entree dertig euro, betaal je met Argentijns geld dan kost het driehonderzestig pesos, hetgeen neerkomt op het dubbele bedrag... Euros had ik niet meer, pinautomaten om Chileense pesos te pinnen waren er niet dus was het de volle mep. In het park zelf bezoeken we diverse prachige plaatsen en wandelen we wat rond totdat het weer tijd is om terug te keren naar El Calafate. Tijdens deze terugreis betrap ik mezelf erop dat ik het wel redelijk gehad heb met de landschappen, meren en bergen. Hoe prachtig mooi het ook is geweest overal, het is wel genoeg geweest nu. Nog even naar Ushuaia en dan is het klaar met de scenery shit zo besluit ik. Dezelfde dag arriveer ik rond elf uur savonds weer in het hostel waar ik die ochtend had uitgecheckt. Die nacht zou ik namelijk om drie uur de bus pakken richting Ushuaia en om een overnachting te boeken voor een paar uurtjes leek me een beetje overbodig. Even doorbikkelen dus, waarschijnlijk zou ik nog wel wat kunnen slapen in de bus zo bedacht ik me. Euh, nee.... niet echt dus. Na een uurtje of vier rijden was er een overstap naar een andere bus, die een uurtje of twee en een half vertraagd was, waarna we door gingen richting de Chileense grens. Even stoppen voor een stempel Argentinië uit, even met de ferry oversteken, weer een minuutje of tien rijden, weer even stoppen voor een stempel Chili in. Vervolgens een uurtje of acht over een genadeloze onverharde hobbel de bobbel weg, weer even stoppen voor een stempel Chili uit, minuutje of tien rijden en weer even stoppen voor een stempel Argentinië in. En tot slot nog even een laatste bus overstap voor het laatste stukje naar Ushuaia. En dit alles zorgde ervoor dat het twintig uur durende busritje gevoelsmatig drie en een halve dag duurde. De tering, wat een barre tocht zeg... Maargoed, dan ben je wel in het meest Zuidelijke puntje van de wereld aanbeland voordat je Antarctica bereikt. Of toch niet...? Nee, zeer zeker niet als je het mij vraagt want als je dan eindelijk bij het zogeheten "Fin del Mundo" bent aanbeland zou je een oneindig en woest uitzicht over de Zuidelijke Oceaan verwachten, nietwaar? Niet dus, want als je vanuit Ushuaia naar het Zuiden kijkt dan zie je eerst de Beagle channel en vervolgens een grote bergpartij dat deel uitmaakt van het nog Zuidelijker gelegen Chili. De Argentijnen vinden het Chileense dorpje aan de overkant echter niet noemenswaardig en hebben derhalve de naam Fin del Mundo geclaimd voor Ushuaia. Ondanks dat blijft het erg indrukwekkend hier en in Ushuaia zelf kom ik enkele gezellige Nederlanders tegen waarmee ik komende dagen zou optrekken. Een boottochtje over de Beagle channel, een wandeling naar een nabijgelegen gletsjer en een museumbezoek verder bevinden we ons alweer in de kroeg om op de laatste avond even af te pilsen. Gezellig geweest...
Om in Santiago te komen boekte ik een vlucht via Buenos Aires omdat dat de goedkoopste manier bleek te zijn. Planning technisch niet de meest comfortabele manier echter want smiddags landde ik om vijf uur in Buenos Aires terwijl de eerstvolgende vlucht naar Santiago om half acht de volgende ochtend zou vertrekken. Wederom had ik weinig zin om voor een zeer kort nachtje een overnachting te boeken dus besloot ik om een nachtje door te bikkelen op het vliegveld. Ben ik in ieder geval op tijd voor m'n vlucht naar Santiago... Bij aankomst in Buenos werd de grijze lucht en de kou van het Zuiden probleemloos ingeruild voor een luttele 30grC schijnend zonnetje en een na een belabberde nacht op het vliegveld zette ik koers richting Santiago. Daar eenmaal aanbeland maak ik tijdens mijn zoektocht naar de Starbucks in het centrum van de stad aangenaam kennis met de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Chileen. Starbucks was namelijk de plek waar ik had afgesproken met de Zwitsers en bovendien maar enkele blokken verwijderd van de metro stop Santa Lucia. Welke richting op was me even onduidelijk dus bij het uitstappen van de metro vraag ik aan een voorbijganger of hij weet waar de Starbucks is waarop het antwoord "nee" luidt. Hij lijkt hier nog nooit van gehoord te hebben en dringt erop aan dat ik het in zijn mobiel intoets zodat hij het kan opzoeken op internet. Z'n verbinding blijkt echter vrij traag dus vraagt hij een andere willekeurige voorbijganger of hij toevallig weet waar de Starbucks is. Ook deze beste man weet het niet maar hij doet gelijk een poging om een vriend van hem te bellen die het waarschijnlijk wel weet. In gesprek... Optie "vraag het publiek" en optie "bel een vriend" reeds verspeeld dus dan maar op de gok. Ik bedank beiden vriendelijk voor hun genomen moeite en begin een richting op te lopen. En net als ik zo'n twee en een halve blok verder ben en me bedenk dat het waarschijnlijk toch de andere kant op is komt de bel optie Chileen van zojuist me voorbij gerend en spreekt hij me aan. Hij had z'n vriend alsnog te pakken gekregen en de Starbucks bleek inderdaad de andere kant op te zijn, waarna hij dus de moeite nam om me twee en een halve blok de verkeerde richting op achterna te rennen om me dat te vertellen. Een warm welkom hier in Chili dus. Enkele blokken verder in de juiste richting vind ik uiteindelijk de Starbucks en herenig ik mezelf na een lange tocht vanuit Ushuaia met de mannen. Mooi moment! Na een korte bijbuurt sessie en een bakkie lopen we richting het huis van Francisca, het couch-surf adres waar de Zwitsers verbleven en waar ze eveneens voor mij een slaapplekkie hadden geregeld. Het zou voor mij de eerste keer couch-surfen worden dus was ik benieuwd hoe dat zou bevallen. Dezelfde dag doen we nog wat inkopen om zo achterlijk mogelijk voor de dag te komen op het festival en gaan we op tijd naar bed. De volgende dag was het dan zover, op naar Mysteryland. Fran had na het horen van onze verhalen besloten om ook te gaan met wat vrienden en hen zouden we later ontmoeten omdat zij nog moesten werken die dag. Na een metro, trein en busritje belandden we met z'n drieën rond een uurtje of tien in de ochtend aan bij het festival terrein waar bij het grote logo en motto ons alle drie een brede glimlach bezorgen. Mysteryland; Yesterday is history, today is a gift, tomorrow is a mystery... We zetten onze tent op, hijsen onszelf in onze stijlvolle outfits en beginnen aan de naar binnen gesmokkelde rum. Gas erop en voordat we het weten staan we vooraan bij de diverse DJ podia een partijtje te dansen waar de gemiddelde Zuid Amerikaan u tegen zegt. De outfits trekken de aandacht en blijken zeer succesvol waardoor zo'n beetje iedereen ons binnen no-time glimlachend herkent. Priceless... Heerlijke sfeer hier op dit goed georganiseerde en prachtig gelegen festivalterrein. De goede sfeer zal mede te maken hebben met het feit dat er maar een of twee van dit soort festivals per jaar zijn hier. De mensen hebben er zin in dus. De volgende dag beginnen we smiddags op het camping terrein met een potje rum-bowlen met de plastic bowling set die we hadden meegenomen waarbij we zoveel mogelijk voorbijganger proberen te betrekken. Mis je de kegels, dan moet je een shot rum naar binnen werken hetgeen uitmondde in een hilarisch middagje en niet veel later trekken we er weer op uit met z'n drieën richting het DJ terrein. Na iedere nacht worden we de volgende ochtend iedere keer weer aangenaam verrast door het hilarische foto- en filmmateriaal dat we kennelijk hadden opgenomen. Zondag is het nog even chillen tijdens de afterparty waarna het alweer tijd was om te gaan. Mysterland Chili, wat een geniaal weekend en wat een prachtige onverwachte wijziging in de planning zeg...
Savonds nam Fran ons mee naar een bbq bij wat vrienden waarbij zowel haar vrienden als wij zelf aangenaam verrast werden. De club vrienden van haar waren namelijk ook naar het festival geweest en bleken zich kostelijk vermaakt te hebben tijdens de bowling sessie op de zaterdag. Gezellig even nagepraat en gelachen dus onder het genot van een dikke steak en een fatsoenlijk Chileens wijntje. Maandag bracht ik nog even een bezoekje aan het nabijgelegen pittoreske Val Paraiso waarna ik dinsdag afscheid nam van iedereen en weer op het vliegtuig stapte richting Buenos Aires. Eens kijken wat daar te beleven valt...
Inmiddels staat de Kerst alweer voor de deur en wat is het weer snel gegaan allemaal. Zo nu en dan word ik er door de versieringen weer even aan herinnerd, maar met een luttele vijfentwintig graden op de achtergrond ben je er op een of andere manier niet zo mee bezig. Hoe dan ook, iedereen alvast hele fijne Kerstdagen en een knallende jaarwisseling toegewenst!! Tot snel maar weer, het aftellen is begonnen...
Iedereen heel erg bedankt weer voor alle geweldige reacties!! :-)
Dikke groet!
Ciao Jazz
-
20 December 2012 - 22:27
Johan :
Verdori Jasper,
Weer zo'n lap tekst..maar wel zeer lezenswaardig. Nog 20 dagen te gaan. Het wordt zo langzamerhand tijd dat je weer naar huis komt maat! Jij alleen maar feesten en wij werken ons hier suf..
Ik verwacht heel veel van je reisverslagen uit B.A. en uit Rio. en kijk daar dan ook naar uit.
Prettige Feestdagen daar in die verre landen..
CU, Johan -
21 December 2012 - 00:12
Hannie En Wim:
Hallo Jap,
Iedere keer weer een verrassing hoe lang en spannend het verslag zal zijn.Knap om het toch weer opnieuw zo mooi voor elkaar te krijgen. Prachtige foto's ook dit keer weer.
Het feestbeest in Mystery land kwam weer boven water en op de foto's te zien was je het nog niet verleerd. Benieuwd of die duivel nog op je pad is gekomen, zag wel weer mooie meiden!!
Heerlijk om zo te genieten Jap! Het aftellen is inderdaad begonnen en de thuisreis komt al erg dichterbij.
Misschien kun je in Buenos Aires gewoon door gaan met dansen..misschien een tangootje leren!!
Bijzonder om daar Kerstmis te vieren bij 30 graden.
Dus we wensen jou Feliz Navidad en denken aan je als we bij ons, met Maarten Judith Lukas en Matthijs gezellig samen zijn en Kerstfeest vieren.
Lieve Jasper geniet nog in Argentinië en daarna in Brasil de jaarwisseling.
Verheugen ons op je thuiskomt.
Liefs Ma en Pa knuffel XX -
21 December 2012 - 08:23
Climate4u.nl:
Beste Jasper,
Namens ons allemaal wensen wij je fijne feestdagen,ook al ben je er niet zo mee bezig,.
Mocht je nog een pinguin tegenkomen.. hou er dan een bordje Climate4u bij;)!
P.S.: ik ben nog steeds erg jaloers op je.. Geniet ervan!
Groeten,
Climate4u.nl -
21 December 2012 - 10:20
Frits:
Complimenten jasper na een half jaar reizen werkt je link eindelijk ook op de ipad, knap werk!
Verder ziet het er weer vet uit al mis ik wel de foto van jullie "geweldige" outfits!
Groetuhhhhhhhh -
21 December 2012 - 10:21
Frits:
Ps: verwacht vanuit rio betere gebergte foto's ;-) -
21 December 2012 - 16:20
Jeroen Van Gils:
Hoi Jasperke,
Gadsakker, wat een top reisje zo te lezen. Niet jaloers hoor. Laat ons maar lekker werken.
Mooie feestdagen gewenst & jouw magnum flesje staat hier in Breda te wachten!
Adios,
Jeroen, Jan, Chris & Peter
-
21 December 2012 - 20:44
Erik:
Tjongejonge! Wat heerlijk zeg! Gewoon alles man! Ben nu in de Ardennen... Daar zijn ook bergen ;)
Enjoy m8 -
21 December 2012 - 21:40
Martijn:
Yap,
Godsamme, wa een verhaal weer. Ge kent het feestbeest ook niet uit je krijgen na 6 maanden!!!
Geniet nog van de bikini's en de Brazilian wax, tijdens de jaarwisseling!!
Groeten,
Martijn -
22 December 2012 - 17:29
Kristel:
Hahaha! Moet je vaker doen, staat je goed ;-) -
23 December 2012 - 12:09
Karina:
Hey Japie, Weer een leuk verhaal. Lachen dat ze daar ook een mysteryland hebben. Hele fijne kerst dagen en een geweldige jaarwisseling! Ben benieuwd naar je volgende verhaal. groetjes! Karina -
24 December 2012 - 00:31
Hein En Petra:
Hey Jappie.
Hou vol we weten dat je het kunt!!
Pers er nog maar eens een paar leuke feesjuhs uit!!
De klok begint te tikken voor je terugreis.
We wensen je een TE GEKKE KERST en een waanzinnig Nieuwjaar, maakt niet uit dat het 30 graden is.
See you in januari.
kiss kiss en groetjes Hein en Petra.
-
24 December 2012 - 10:41
Alice:
He Jasper,
Het feesten ben je nog steeds niet verleerd! Fijne kerstdagen en veel plezier tijdens de jaarwisseling in Brasil en geniet nog even van het lekkere weer.
liefs,
Alice -
24 December 2012 - 10:53
Ronnie Birdmans:
Hey Japke,
Ik lag nog wat achter met het lezen van je verslagen maar ben nu weer helemaal bij.
Ziet er naar uit dat deze 7 maanden een geweldig avontuur zijn geworden.
Echt super mooie foto's ook!
Jasper geen geniet van de laatste weekjes van je reis in Brazilie, en maak er een spetterend einde van!
Fijne kerstdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar!
Gr. Ronnie -
25 December 2012 - 21:27
Mark:
Hee Jasper,
Gaaf hoor, zowel die ijsmassa's en zoutvlaktes als ML. Ik zie dat ze de decors helemaal naar Chili hebben gesjouwd? Bijzonder. Neerlands beste export product ;-)
Niets zo leuk als lekker losgaan op een buitenfestival!
En van de vorige serie: dat moet wel de beste steak ooit zijn geweest!?
Groeten en fijne feestdagen / fijn feestjaar, Mark. -
27 December 2012 - 10:48
Marc:
He Gunsie,
Toppie ervaring weer. Heerlijk om te lezen, in gedachte zie ik de bowlingsessie op het campingterrein zo voorbij komen. Hilarisch moet dat geweest zijn.
Op naar de jaarwisseling.
Geniet nog van de laatste weken kerel.
Mazzel.
-
27 December 2012 - 14:40
Guus:
Mooie afwisseling tijdens het skiën ;-) Houdoe en tot straks! -
27 December 2012 - 21:04
Ilse:
Hoi Jasper,
Weer een mooi verhaal om te lezen! Ideaal om onze dag door te komen tijdens de flinke sneeuwbuien hier in Val Thorens. Gelukkig hebben we de rest vd week mooi weer gehad en zijn de vooruitzichten ook weer wat beter. We hebben lekker geskied en ook Lisa heeft de smaak te pakken op de skietjes :)
Heerlijk Mysteryland, klinkt goed en ook het filmpje wat je Hein stuurde zag er leuk uit. Krijg zo ook zin in een feestje!
Fijne jaarwisseling en heel veel plezier de komende tijd.
X Ilse
-
27 December 2012 - 23:29
Conny:
Weer een gaaf verhaal en dito foto's! Wij deden 'landje hoppen' toen we vanuit Brazilië naar Argentinië gingen om het mooiste van Foz Iguazu te zien en daarna weer terug naar Brasil......jij hebt weer een mooi hoofdstuk toegevoegd ; bijna toe aan het nawoord. Wat is het snel gegaan. Alvast een geweldig nieuwjaar(feest) ! -
02 Januari 2013 - 12:26
Jeroen:
Heyyy Jasper, geweldig om te lezen weer!
Vanachter het bureau in Alblasserdam wens ik jou een (kan het nog beter?) fantastisch nieuwjaar, in geluk en gezondheid. Gaat nu niet lang meer duren voor we je weer op de zaak kunnen begroeten, geniet nog van je laatste tijd in zonnige oorden ;)
Greetz Jeroen van den Akker -
02 Januari 2013 - 13:13
Dirk:
Ha Matteke,
Gelukkig nieuwjaar. Geile foto die met die mint groene legging ... Woman magnet?? -
02 Januari 2013 - 15:56
Hannie En Wim:
Lieve Jasper,
Voor 2013 de beste wensen, en dat je verdere dromen maar uit mogen komen net zoals je wereldreis.
Goeie reis naar Rio en geniet van die laatste week in het warme Brasilië.
Ook goeie reis terug naar HUIS!
Liefs en knuffels van ons. -
03 Januari 2013 - 20:34
Alice:
Hoi Jasper,
De beste wensen voor het komende jaar en tot snel, het wordt weer eens tijd om een paar airco'tjes te gaan verkopen! Goeie reis naar huis,
Liefs,
Alice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
