Van Rusland naar Azië

Lieve mensen, heel hartelijk dank voor jullie leuke, fijne en oprechte reacties! Heel prettig om te lezen hierzo :-)

Inmiddels aanbeland in Irkutsk, klein oud stadje net onder het Baikalmeer, Rusland. Om hier te komen heb ik een prachtige treinreis door Rusland achter rug. Vanaf Moskou werd de Italiaans sprekende Rus ingeruild voor een Braziliaanse en het Nederlandse stel, dat overigens van origine bestaat uit een Poolse en een Fransman, bleef gehandhaafd. Lekker internationaal coupe'tje dus waarmee ik het prima heb weten uit te houden. Leuke mensen. Je leert elkaar redelijk goed kennen in een korte periode. De overige reizigers bestonden voornamelijk uit Nederlandse en Duitse toeristen en natuurlijk ook veel Russen. Leuke kennismakingen! In de trein heb je verder niet veel om handen; sochtend ga je gewapend met wat wetties, tandenborstel en een busje deo naar de douche (lees toilet met fonteintje) om je op te frissen. Vervolgens drink je wat thee waarbij je heet water kunt krijgen van de trein-waterkoker die er uitziet als een apparaat dat tijdens de 2e wereld oorlog in een Russisch laboratorium gebruikt werd om nucleaire wapens te ontwikkelen. Je praat wat met de medereizigers, luistert wat muziek, je leest wat, geniet van het uitzicht of loopt wat rond. Eens in de zoveel tijd stopt de trein voor zo'n 20 min wat de mogelijkheid biedt om even de benen te strekken en wat frisse lucht te happen want in de coupe zijn de ramen op slot gedraaid met een speciale sleutel. Echter dankzij Mr Leatherman icm het zien van vele Macgyver afleveringen heb ik de ramen toch opengekregen hetgeen op prijs werd gesteld door de medereiziger in de coupe. Op sommige stations wordt er duchtig handel gedreven tussen de reizende handelaren, Babuschka's, toeristen en plaatselijke kooplui. Een mooi gezicht. Savonds ga je wat eten in de restaurantwagon, drink je een biertje of vodka onder het genot van goed bedoelde Russische jaren 80 disco muziek met bijbehorende videoclips. En als het bedtijd is kruip je weer in je opklapbedje waarbij het hobbelen van de trein je snel weer in slaap zal wiegen, tot de volgende dag weer aanbreekt. Gedurende de reis wordt het landschap waar we gestaag doorheen trekken steeds mooier en mooier en hoe verder we Rusland intrekken hoe verder we terug gaan in de tijd zo lijkt het. De vele vele kilometers bossen die aan ons voorbij gaan (prettig om je te realiseren dat er nog zoveel bos bestaat overigens) worden van tijd tot tijd afgewisseld door oude vervallen dorpjes die een triest gevoel in mij naar boven brengen. Het tijdschema in de trein van de stops is aangegeven in Moskou tijd terwijl de klok in de trein een tijd aangeeft die niets te maken heeft met de Moskou tijd, laat staan de lokale tijden. Gaandeweg begin ik met het passeren van de vele tijdzones steeds meer het besef van tijd of datum te verliezen, en eerlijk gezegd, het maakt me ook niet meer uit. Wat een heerlijk gevoel...
De laatste avond / nacht in de trein naar Irkutsk werd ik wederom zeer aangenaam verrast door de onverwachte Russische gastvrijheid. Een paar coupe's verderop zaten twee vrienden, de een met dochter en de ander met zoon op weg van Moskou naar Vladivostok voor een vakantie. De dochter had reeds kennisgemaakt met mij omdat ze haar Engels graag wilde verbeteren. Toen we op een gegeven moment op de gang stonden te praten met wat mensen werden we vriendelijk uitgenodigd om even een vodka'tje te komen drinken met ze. Gezellig... waarom niet.. In hun coupe aanbeland werd met gepaste trots de zelf gebrouwen, en zeer goed smakende, vodka op tafel gezet waarna de uit de kluiten gewassen Rus een serieus jachtmes tevoorschijn toverde. Laten we zeggen uit de categorie Rambo. Het zal je niet verbazen dat dat mijn wenkbrauwen evenals die van de Braziliaanse kort deed fronsen. Het mes diende in dit geval echter niet voor de jacht maar om wat tomaten en komkommer te snijden voor bij de vodka, zoals dat kennelijk een authentiek Russisch vodka intermezzo betaamt. De onververwacht prachtige vodka / whisky drink avond werd bezegeld met twee setjes RVS borrelglaasjes in reisformaat als een cadeautje van de Rus. Ondanks de geruststellende woorden van de Russen voelde ik me enigszins ongemakkelijk aangezien ik niets had om terug te geven. Ja, een langdurig gedragen boxershort mss... Nee, dan was de Braziliaanse beter voorbereid toen ze een Brasil-shirtje tevoorschijn toverde als wedergift. Prachtige ervaring weer...
De volgende dag zouden we vroeg in Irkutsk arriveren en toen het zover was viel het me honderd procent mee met de lucht aangezien iedereen drie dagen en vier nachten dapper z'n scheten had weten in te houden. We reisden per bus direct door naar Listvianka, een dorpje pal aan het prachtige mystieke Baikal meer. Hier wordt je werkelijk stil van... Nou ja, zo had ik me dat voorgesteld; door de laag hangende mist was er eigenlijk geen ruk te zien.. Desalniettemin was het een mooi gezicht. Aangekomen in de homestay ging ik eerst iets doen wat gedurende afgelopen drie dagen steeds hoger op mijn prioriteiten lijst kwam te staan; douchen... Bij het zien van de douche kreeg ik een déjà vu naar een slechte dag van mijn studentenhuis in Eindhoven. En ondanks het feit dat de douche een zeer sterke en schizofrene eigen wil had, hetgeen resulteerde in een afwisseling van bloedheet en ijskoud water, was het een van de fijnste douche's ooit. Vandaag een dagje Irkutsk; veel oude houten gebouwtjes nog en vriendelijke behulpzame mensen die ondanks de teletijd machine ervaring er verrassend goedgekleed bij lopen. Terwijl ik met enkele medereizigers op een terras een welverdiend koud biertje aan het drinken ben brengt de zon met een comfortabele 26 grC een tevreden glimlach op mijn gezicht. Vannacht zal ik op de trein stappen om weer verder te hobbelen into Mongolia, zin in..

Tot zover, bedankt voor jullie interesse en een heel fijn weekend iedereen!

Ciao Jaspert